Friday 13 March 2015

పిజ్జా రొద

సుబ్బారావు గారింట్లో అందరూ కూర్చుని పిజ్జా తింటున్నారు. అందరూ తినగలినదాని కంటే కొద్దిగా ఎక్కువే తినగా ఇంకా ఒక పెట్టెలో సగం పిజ్జా మిగిలింది. ఇది చూసిన శ్రీమతి సుబ్బారావు పిల్లల్ని ఆ మిగిలినది కూడా తినేయమని వెంట పడసాగింది. అప్పటికే కడుపునిండుగా తిన్న వాళ్ళు ఇంక వాళ్ళ వల్ల కాదన్నారు. ఉదయం ఏభై రూపాయలు జీతం పెంచమన్న పనిమనిషి తో అరగంట వాదులాడిన శ్రీమతి సుబ్బారావు రెండువందల రూపాయల పిజ్జా వృధాగా పోవడానికి ఇష్టపడక తానే తినడానికి సిద్ధం అయింది.  ఆరోగ్యాభిలాషి అయిన సుబ్బరావు బావుమరిది "అక్కా వృధా అవుతుందని తినడానికి నీ కడుపు చెత్తకుండీ కాదు. రేపు ఆరోగ్యం పాడు అయితే ఇంతకు రెండింతలు ఖర్చు. దానిబదులు ఇప్పుడే దాన్ని చెత్తకుండీ లో పడెయ్యి" అని హితబోధ చేశాడు. బాధ పడుతూనే చెత్తబుట్టలో పడేసింది ఆ పిజ్జాని.

 ఇలాంటి దారుణాలు ఇంకా నేను ఎన్ని చేయాలో, ఎన్ని చూడాలో అని తనలో తానే కుమిలి పోయింది చెత్తబుట్ట. నా జన్మ ఎంత ధన్యం. నేను ఒక మొక్కకి ఆశ్రయం ఇస్తున్నా అని ప్రక్కనే గర్వంగా చూస్తున్న తన చెల్లెల్ని (ప్లాస్టిక్ పూల కుండీ) చూసి ఒకింత బాధపడింది పాపం చెత్తబుట్ట.

ఉదయాన్నే చెత్తబుట్టలు సేకరించి సమాజ శుభ్రతకి సహాయపడే ఒక శ్రామికుడు (ప్రజలు వాడే పేరు వాడడం ఇష్టం లేక) మిగిలిన పెట్టెలకంటే బరువుగా ఉన్న పెట్టెని తెరిచి వీటి రుచి ఎలా ఉంటుందో కూడా ఎరగని వాళ్ళు కొందరైతే ఎక్కసం అయినవాళ్ళు కొందరు అని బాధ పడుతూ దానిని బండి మీదకి విసిరాడు.

ఆ బండి మీద ప్రయాణిస్తున్న పిజ్జా మనోగతం ఇలా ఉంది.
నేను రుచికరం గా తయారవడానికి ఎంత మంది శ్రమిస్తున్నారో కదా!!
 నా మొదటి విడత తయారీకి దేశ విదేశీ రైతులు(కొన్ని పదార్థాలు విదేశాలనుండి కూడా వస్తాయిట), ముడి పదార్థాలు తయారు చేయడానికి శ్రమించిన వారు, రెండవ విడత తయారీకి కూడా చాలా మంది శ్రమించారు. ఇంకా వాటిని పెట్టడానికి ఉపయోగించే పెట్టెల తయారీకి ఎన్ని చెట్లు బలి అయ్యాయో కదా? [ఆశ్చర్యం ఏమిటంటే కొట్టుకి (అదే పిజ్జా హట్టుకి) వెళ్ళి తిన్నా ఈ అట్టపెట్టెలలోనే వడ్డిస్తారు] పెట్టెలు తయారు చేసిన శ్రామికుల శ్రమ, వాటిని ఇంటివరకూ అందించిన వారి శ్రమ, ఈ చెత్తని ప్రక్షాళన చేసేవారి శ్రమ, ఇంకా నేను ప్రస్తావించని ఎందరి శ్రమ ఇక్కడ ఉందో.

మనం వృధా చేసే ఆహార పదార్థం మనకి పెద్ద విలువైనది అనిపించకపోవచ్చు మన సంపాదన, ఆ వస్తువు ఖరీదు తో పోలిస్తే.  కానీ మనకి తెలియకుండా ఎంత మంది శ్రమని మనం వృధా చేస్తున్నామో కదా. ఒక తోటకూర కట్ట మన అశ్రద్ధ వల్లో లేదా మన బద్దకం వల్లో కుళ్లి పోయి చెత్తబుట్ట ని ఆశ్రయించినపుడు మనకు పెద్దగా నష్టం కలగదు కానీ తన శ్రమకి తగిన ఫలితం దొరక్క, ఆత్మహత్యలు చేసుకుంటున్న రైతుల వ్యధ గురించి ఆలోచిస్తే మనం చేసే వృధా కొద్దిగా తగ్గించవచేమో అని చిన్న ఆలోచన. జపాన్ లాంటి దేశాల్లో హోటళ్లలో ఆహార పదార్థాలు వృధా చేసిన వారికి పెనాల్టీలు వేస్తారుట. ఇలా వృధా చేసే వారికి ఎలాంటి పెనాల్టీ లు వేస్తే ఈ సమస్య తీరుతుంది.


మన పిల్లలకి ఇతరుల శ్రమని గుర్తించే విలువలు నేర్పుదాం. శ్రామికులను గౌరవిద్దాం.

3 comments:

  1. మీ బ్లాగు పేరేంటో నాకు అర్ధం కాలేదు. తెలుగులో పెట్టొచ్చుకదా.

    ReplyDelete
  2. 'అల' ప్రభావాలు. భావాలు అనేవి అలలు అనుకుంటే వాటి ప్రభావాలు
    'అలప్ర' భావాలు నా పేరులోని మొదటి మూడు అక్షరాలు కలిపి (నా భావాలు అని)

    ReplyDelete
  3. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete